Opis
W październikowe popołudnie 1706r. na polach przylegających do Kalisza, jednego z najstarszych miast w Polsce, rozegrała się bitwa, którą można uznać za przełomowy moment Wielkiej Wojny Północnej z lat 1700-1721. Po raz pierwszy bowiem udało się przełamać złą passę i pobić niezwyciężonych dotąd Szwedów Karola XII, choć zwycięzca, którym był bez wątpienia August II wcale nie był zadowolony z odniesionego sukcesu. W bitwie kaliskiej obok oddziałów sasko-rosyjskich z jednej strony i szwedzkich z drugiej, brały udział wojska polskie i litewskie. Mieliśmy wówczas do czynienia z najstraszniejszą z wojen jaką można sobie wyobrazić, z wojną domową, która rozbudziła w walczących najmroczniejsze demony. Żołdacy w imię własnych racji i wierności jednej ze stron dokonywali zniszczeń, grabieży i gwałtów na niespotykaną dotąd skalę. W zawiłej sytuacji politycznej trudno było rozróżnić wroga od sprzymierzeńca, o czym mieszkańcy Kalisza wielokrotnie mieli się przekonać. Dramatyzmu dopełniał fakt, że wśród walczących można było znaleźć przedstawicieli niemal całej Europy, którzy w myśl zasady, iż wojna żywi się sama nie pozostawali w tyle za polsko-litewskimi antagonistami.